De Boutiek

Aria keek haar aan. 'Het is een mooie plek om op te groeien.' gaf ze toe. Niet zo mooi misschien als de echte Olympus, maar het was een vredige en veilige plek voor kinderen, tenminste zo leek het in ieder geval. 'Je moeder zal er vast een goede reden voor hebben om het je niet te vertellen.'

'Het is hier inderdaad prachtig!' merkte Sophie opgewekt op. Ze hield van het weelderige bos en het kleine dorpje, de uitgestrekte weilanden en de boomgaarden van haar moeder. Het was niet dat ze hier weg wilde gaan en nooit meer terug komen, maar ze wilde wat zien van de wereld. En ze wilde weten waar ze vandaan kwam. 'Dat moet dan wel een erg goede reden zijn.'verzuchtte ze. Sophie pakte een blousje van een rek en bekeek het aandachtig.

Aria glimlachte. 'Ik kan uit ervaring zeggen dat er altijd een reden voor is om iets achter te houden en waarschijnlijk doet ze het alleen maar om je te beschermen, dus misschien moet je haar daarin vertrouwen?' Aria wist hoe mensen dachten en zeker als het ging om bescherming van hun geliefde: ze hadden er altijd een goede reden voor.

'Ja?' Sophie keek de vrouw onzeker aan en hing het blousje weer terug tussen de andere kledingstukken. Soms kreeg ze geen hoogte van haar moeder, ze kon zo beschermend zijn dat ze zich soms net een vogeltje in een kooi voelde. Als haar moeder haar nou nog net dat beetje ruimte gaf om vrij te bewegen, maar helaas. 'Ga je nog wel eens naar je moeder? Op de thee? Gezellig kletsen?' Sophie had in haar hoofd een beeld van een prachtige oude vrouw met een beeldschone dochter. Het zou vast in de familie zitten.

Aria keek haar aan. 'Nee, nee ik zie mijn moeder nooit meer.' zei ze ietwat treurig en glimlachte. Gelijk gingen haar gedachten terug naar Olympus, maar ze dwong zichzelf om dat beeld uit haar gedachten te trekken.

- sorry, ik heb even geen inspiratie xd

'Oh, wat zonde!' Sophie vond het altijd zo jammer als vrienden, kennissen of familie elkaar weinig zagen. Het leven was niet oneindig, ooit stopte het en dan zou je spijt hebben. Ze bekeek de blonde dame nog eens en ging toen verder met haar kleding jacht, niet dat ze echt nog iets specifieks nodig had. Het was gewoon leuk rond te neuzen in deze winkel.

'Ach,' zei ze met een glimlach. 'Het is beter voor iedereen.' Aria volgde haar voorbeeld en bekeek nog wat jurken, maar niets wat ze waardig vond om te kopen. 'Ik denk dat ik maar weer eens richting huis ga. Het was me een waar genoegen om je te ontmoeten en het kan haast niet anders dat wel elkaar nog eens tegen het lijf lopen.'

Sophie snapte de opmerking niet, maar besteedde er niet te veel aandacht aan omdat ze de vrouw nog een fijne dag wilde wensen. Ze praatte zo formeel, dat Sophie giechelde en haar hand voor haar mond hield. 'Het was ook leuk jou te ontmoeten en nog een fijne dag.' Sophie zwaaide bescheiden naar haar en liep toen naar de kassa om af te gaan rekenen.