Het huis van Erin

Het huis van Erin is als je het haar vraagt prima. Misschien is het een tikje aan de grote kant voor één persoon, maar vergeleken met het huis waar haar buurman in woont, is het eigenlijk nog wel klein. De rommelzolder is de meest chaotische kamer in het huis. Hier ligt een hoop troep waarvan ze niet eens weet wat er allemaal ligt. Het hele huis is ingericht met oud uitziende meubelen en veel hout. In Erin haar huis is het lang niet altijd netjes. Eigenlijk vaker niet dan wel. Ze maakt het zo nu en dan schoon en ruimt af en toe eens wat op, maar het is toch nog rommelig. Dat maakt haar werkelijk niets uit, als ze alles op zou bergen zou ze het niet eens terug vinden.
Haar tuin bestaat alleen uit gras en wat bomen en dit houdt ze ook niet altijd netjes bij. Op de veranda staat een tuinsetje.

Spoiler:

Buren:
- Apollo also known as Oliver

Hermes had weer dienst als postbode, maar was vandaag op zijn gemak bezig. Het had geen nut om haastig te doen als je bedacht dat hij zoveel meer deed dan zijn collega's op dezelfde tijd. Hij stak net zijn brieven in een brievenbus tot hij opkeek en een gedaante duk in de weer zag met een slot. Ze kwam familair over. Hermes bleef enkel staan en dacht na.

'Verdomme, kut slotn' schold ze geërgerd toen dat verdomde rot slot weer eens niet wou meegeven. Ze zette haar tas op de grond zodat ze makkelijker meer kracht kon geven, maar haar handen deden al pijn van het vele kracht zetten. Hard schopte ze tegen de deur aan waardoor de sleutel uit het slot viel. Nou goed, je kwam in ieder geval niet zomaar binnen, maar ze moest toch maar eens dat slot vervangen. Terwijl ze de sleutel opraapte merkte ze een beweging in haar ooghoeken. Ze keek op en zag dat de postbode bezig was met post te stoppen in de brievenbus. Geërgerd liet ze een zucht over haar lippen glijden waarna ze naar hem toe liep. 'Hier kom, ik neem ze wel zo aan..' zei ze met lichte tegenzin, ze hield echt niet van hulp vragen, maar keek hem toch vragend aan. 'Jij hebt vast meer kracht in je armen dan dat ik heb... Kun je me even helpen?'

Hermes trok zijn wenkbrauwen op. Deze vrouw had misschien een knap gezichtje, maar netjes vragen kon ze blijkbaar niet. Hij gaf haar de brieven en keek even naar de deur. 'Normaal zou je beter iemand bellen die er betaald voor wordt, maar omdat je zo een prachtig zonnestraaltje bent vandaag.' Het was sarcasme, maar toch liep hij naar de deur. 'Wat is er dan aan de hand? Geraak je niet binnen?' Hierbij nam hij de sleutel en gaf er tegelijkertijd een goede duw tegen. Na twee keer lukte het hem. 'Tada!' Wat zou een vrouw ooit zonder man zijn?

Erin rolde met haar ogen bij zijn sarcasme. Voor haar doen had ze het nog netjes gevraagd. 'Ja ik weet het, het slot is gewoon te oud, ik vergeet het alleen elke keer, nouja tot ik naar binnen moet.' Ze keek even toe hoe hij de deur open maakte en zag hoe hij hem vrij snel open had. 'Dankje! Zal ik je, als prachtig zonnestraaltje dat ik ben, dan maar uitnodigen voor iets te drinken?' Nee, beleefd zijn was niet haar beste eigenschap, inhaken op sarcasme kon ze echter wel prima.

Hierbij sloeg Herald zijn armen over elkaar. Het voorstel was aanlokkelijk, maar hij moest echt op tijd uit klokken. 'Ik heb slechts een uur.' Al snel stond zijn fiets op haar oprit en had hij zijn jas en pet niet meer op van de Post. Hierbij liep hij dan ook naar binnen en keek haar aan. 'Gelukkig zijn we zo'n perfect dorpje dat alles heeft. Zelfs slotenmakers en de volgende keer zal het iets anders worden dan een drankje, jongedame.' Hij was haar werkelijk aan het plagen, aan het pesten.

'In een uur kun je veel meer doen dan een drankje, trust me.' Antwoordde ze vrij direct. Ze nam de tas met boodschappen en liep naar binnen terwijl hij zijn fiets op de oprit zette en zijn jas uit en pet af deed. Enkel de dingen die in de koelkast en vriezer moesten haalde ze er vluchtig uit, maar zo veel was dat niet. Ze wierp een blik op de jongeman en sloot de koelkast. 'Iets anders hé, ik ben benieuwd naar je voorstel.' Een oprechte lach verscheen kort rond haar lippen. 'Ben je iemand die zegt "geen alcohol tijdens werkuren"? Met andere woorden, wat wil je drinken?'

'Ik zei niet dat ik een voorstel had, mevrouw.' Hierbij keek hij haar aan. Wat wou hij te drinken? Wel iets. 'Wiskey smaakt altijd.' Hij leunde tegen het aanrecht. 'Ik ben klaar met mijn shift, maar moet enkel nog uitklokken en dat moet binnen een uur-' Anders kreeg hij minder uitbetaald en dat wou hij niet.

Erin deed haar jack uit en hing deze over een stoel heen. 'Dan moet ik de volgende keer maar iets leuks verzinnen.' Ze zocht een moment oog contact voor ze een van de kastjes opende waar ze twee glazen uit haalde en vervolgens een fles wiskey uit de drankkast. Ze had echt te veel drank in huis. 'Aha. Krijg je minder uit betaald als je later uitklokt?' vroeg ze nieuwsgierig. 'Ik stel uitklokken namelijk meestal uit tot het laatste moment, levert uiteindelijk net iets extra op.'