Het huis van Ash

'Ja tuurlijk!' zei ze enthousiast en zette haar glas neer. 'Het lijkt me leuk om nog eens iets samen te doen en die film nu klinkt ook wel erg aantrekkelijk moet ik zeggen.' Ze lachte naar hem en haalde een pluk haar dat voor zijn ogen was gevallen daar weg. 'Zo, dat is een stuk beter.' giechelde ze.

Hij glimlachte terug en gebaarde naar de TV. 'Geloof me, ik heb enkel niet zulke goede films,' grinnikte hij en keek haar toen weer aan. Zijn adem stokte even bij haar handeling, maar al snel had hij zichzelf weer bij elkaar geraapt en ging even met zijn hand door haar gouden haren. Zijn hand eindigde bij haar wang en streelde deze zachtjes met zijn duim. 'Je bent echt geweldig, Aphrodite.'

Aphrodite keek hem in zijn ogen aan en schudde lachend haar hoofd. 'Je moet me niet zo vleien gekkie.' zei ze grinnikend en haalde haar schouders op. 'Ik vind alle films goed hoor, als er maar niet al teveel mensen doodgaan.' Ze giechelde zachtjes en liet haar ogen de zijne weer ontmoeten.

Hij moest lachen en legde ook zijn andere hand teder op haar wangen. 'Ik heb geen enkele film waar mensen in doodgaan. Ik kan niet tegen het gevoel dat ik ze dan niet kan helpen.' Hij keek terug in haar ogen en bleef zo voor enkele momenten kijken. Hij kon zich niet meer inhouden en drukte een zachte en tedere kus op haar lippen. Snel trok hij zichzelf weer terug en werd rood. Wat bezielde hem? 'Het... Het spijt me heel erg.'

Aphrodite begon te giechelen toen hij rood werd van schaamte. 'Je hoeft je excuses niet aan te bieden.' wimpelde ze zijn verontschuldiging weg. Ze draaide zijn hoofd terug naar haar en keek met een stralende glimlach in zijn ogen. Zachtjes en teder kuste ze hem, zoals ze dat als godin van de liefde deed, en liet hem toen los.

Hij voelde opnieuw haar lippen op de zijne en wenste dat ze zichzelf nooit terug had getrokken. 'Oké, dat voelde echt heel en heel erg goed,' concludeerde hij met een glimlach en streelde nog even haar wang. 'Dus, ben jij het of ik die de gevoelens in mij hebben aangewakkerd? Want ik voel zeker nu iets voor je.' Hij keek haar weer aan in haar ogen en drukte een zacht kusje op haar neus.

Aphrodite kon niet anders dan lachen. 'Ik heb helemaal niets gedaan.' Ze hield haar handen onschuldig omhoog en glimlachte. 'Dit zit allemaal hier.' Ze legde zijn hand op de plek waar zijn hart zat en begon te lachen. 'De godin van de liefde heeft niet altijd iets met de gevoelens te maken, het kan ook gewoon puur natuur zijn, Asclepius.'

'Dan zijn deze gevoelens voor jou honderd, duizend procent oprecht en puur.' Hij glimlachte naar haar, dolgelukkig, en nam haar handen in de zijne. Die waren lekker warm en zacht. Hij ging wat dichter bij haar zitten en sloeg een arm om haar middel. 'Dus, neem je het aanbod van hele vreselijke films kijken aan?' vroeg hij glimlachend en kon het niet laten om nog een kus op haar schouder te plaatsen, 'allermooiste en liefste godin van de Olympus.'

Aphrodite legde haar hoofd tegen zijn schouder aan en knikte. 'Ik ga zeker op het aanbod in van de vreselijke film.' lachte ze en keek hem vanuit haar ooghoeken aan. Het was best bizar hoe iemand er zo anders uit kon zien vanuit een andere hoek. 'Weetje dat je complimentjes mij nog eens rood laten kleuren.'

Hij deed de televisie aan en startte de film die er nog in zat. Hij kende hem niet en veel aandacht zou hij toch niet aan de film schenken. 'O ja? Is het ooit iemand gelukt om je te laten blozen?' Geïnteresseerd en benieuwd keek hij haar aan. Zachtjes drukte hij nog een kus op slaap en streek met zijn hand langs haar arm. 'Je voelt zo koud aan, Afrodite,' vertelde hij zachtjes.

'Tuurlijk is het iemand gelukt om mij te laten blozen. Zelfs de godin van de liefde is af en toe gevleid van de complimenten die andere haar geven.' Bij zijn volgende woorden glimlachte ze. 'Dat heb ik inderdaad vaker gehoord, ik weet niet wat het is - maar zelf heb ik er niet zoveel last van.' Mensen zeiden inderdaad vaker dat ze koud aanvoelde.

Hij bekeek haar nog eens goed en kon het nog steeds niet bevatten dat zij hier bij hem op de bank zat. Laat staan dat ze net een kus hadden gedeeld. Hij pakte haar handen teder vast en drukte op elke vinger een zachte kus. 'Mijn doel van vanavond is dan om je helemaal warm te krijgen,' zei hij hoopvol en vriendelijk, maar blozend toen hij realiseerde wat hij had gezegd.

Aria begon te lachen. 'Je bent een lieve jongen, Ash.' zei ze giechelend en sloeg haar armen om zijn nek heen. 'En ik wens je succes met je missie.' Ze glimlachte naar hem en haalde wat haren weg uit zijn gezicht. Hij had prachtige ogen, en een goed gespierd lichaam - een echte jonge man in de bloei van zijn leven.

Hij gleed met zijn hand langs haar arm, over haar schouder, om te eindigen bij haar heup. Verlegen sloeg hij zijn ogen neer en staarde naar de hand die nog steeds de hare vast had. Hij besefte dat hij maar gewoon het initiatief moest nemen, dus drukte hij heel zachtjes een kus op haar lippen. Toen ze daar niet negatief op reageerde, drukte hij net wat langer en harder zijn lippen op de hare en hield haar stevig vast.

Aphrodite wist dat ze fout zat, dat ze hem niet zo zou mogen verleiden. Hoewel ze geen krachten had gebruikt, toch had ze een invloed op hem, zoals ze op meerdere sterfelijken had gehad. 'Ash..' zei ze, nadat ze haar lippen van die van hem had gehaald. 'Ik weet dat ik het hier zelf naar heb gemaakt, maar - ik gun iedereen liefde, maar het is niet eerlijk. In ieder geval niet tegenover jou.'

Hij keek haar verward aan en was echt totaal in de war. Eerst kuste ze hem vol overgave terug en dat speet het haar. 'Sorry, Afrodite, maar ik ben bang dat ik je niet helemaal snap,' zei hij zachtjes en keek haar hulpeloos aan. 'Heb ik iets verkeerd gedaan? Sorry... Sorry als ik dingen deed die je helemaal niet wou.' Hij haalde zijn hand van haar been af, maar hield wel haar hand vast, waarvan hij voelde dat deze langzaam warm werd.

'Nee, nee dat is het niet.' zei ze oprecht tegen hem en keek hem aan. 'Je bent een goede jongen en je bedoelingen zijn goed - dat weet ik, maar - je moet weten, ik ben de godin van de liefde en er is niet slechts één iemand die ik lief heb, er zijn andere en iets zegt me dat je daar geen rekening mee hebt gehouden.' Ze kende jongens zoals hij. Hij was hoopvol, maar té hoopvol en dat was zijn zonde.

Hij keek haar aan en woord bij woord glipte zijn hoop weg. Hij had kunnen weten dat dit te mooi voor woorden was. Wie wou er nou een simpele dokter als hij als vriend of minnaar hebben? Hij liet haar hand los en haalde zuchtend een hand door zijn haren. 'Ik... Ik wist dat inderdaad niet,' zei hij zachtjes. Hij keek haar weer aan en legde een hand op haar wang. 'Maar wat wil jij? De titel als Godin van de liefde zegt misschien wel dat je vele mannen moet liefhebben, maar wat wil Afrodite? Wil zij dat wel?'

Aria keek hem aan en glimlachte hoofdschuddend. 'Liefde geven doet mij goed, het is praktisch waar ik voor leef.' zei ze, niet zijn vraag direct beantwoordend. Ze wist niet of ze het wilde, maar ze wist dat ze mensen gelukkig wilde maken en door te doen alsof hij de enige in haar leven was, was niet goed en het maakte hen beide niet gelukkig.

Hij wist dat haar woorden en waarschuwing te laat kwamen; hij had zijn volledige hart al aan haar gegeven. Hij ademde moeizaam en stond op. 'Wil je nog wat te drinken?' Hij wachtte niet op antwoord en liep snel de keuken in, om zich daar weer te herpakken. Hij haalde wanhopig een hand door zijn haren en drukte zijn kaken op elkaar om het niet uit te schreeuwen van teleurstelling.

Aria keek hoe hij naar de keuken liep en zuchtte uit. Ze had hem pijn gedaan door het hem te vertellen, maar ze zou hem meer pijn hebben gedaan als ze het voor zich had gehouden. Soms was het wel lastig om de godin van de liefde te zijn. Het was moeilijk om mensen teleur te stellen. 'Nee dankje - ik hoef niets meer.'

'Oh oké,' zei hij zachtjes uit de keuken en kwam met lege handen weer terug. Wel had hij zichzelf weer een beetje bijeen kunnen pakken en hij ging weer naast haar zitten. 'Heb je... Heb je wel nog zin om een film te kijken of wil je liever naar huis? Ik wil je met alle liefde even naar huis brengen, als je dat wil.' Hij glimlachte onzeker naar haar en voelde opnieuw dat verlangen in zijn borst. Niet om haar uiterlijk of haar status, maar gewoon om wie ze was. Aphrodite.

Aphrodite voelde zich schuldig. Ze had zijn hart gebroken en dat deed haar pijn. Ze zou snel iemand vinden die zijn hart weer zou vullen met liefde, al zou ze persoonlijk naar haar op zoek moeten en misschien zouden er zelfs wat van haar krachten bij te pas komen, maar dat moest dan maar. 'Ik zou dolgraag nog een film willen kijken, maar ik denk dat het beter is als ik maar richting huis ga... denk je ook niet?'

Hij ging al zijn woorden en daden na. Wat had hij verkeerd gedaan? Had hij te opdringerig gedaan? Of juist te weinig initiatief genomen? Hij wist het werkelijk waar niet. 'Ja, misschien is dat een goed idee,' zei hij stotterend en pakte haar jas van de kapstok af. Hij hield hem voor haar open en slikte weer toen hij haar zo zag staan, in al haar schoonheid en pracht. Hij miste haar nu al, ondanks dat hij haar nooit had gehad.

Aria stond op van de bank en bleef een paar stappen voor Ash staan. 'Je twijfelt aan jezelf, ik zie het. Na al die jaren te leven ga je blikken herkennen, maar twijfel niet teveel - de enige reden waarom ik je nu pijn heb gedaan is om je te behoeden van de ergere pijn die anders zou komen.' Het deed háár pijn om hem pijn te doen, maar dat zei ze maar niet. Dankbaar schoof ze haar armen in haar jas en sloot de rits zorgvuldig.