Het huis van Percy en Rhine

Ze drukte een kus terug op zijn lippen en glimlachte ook. 'Het is niet erg. We zijn er allebei van geschrokken. En misschien is het ook niet eens zo, we zullen we morgen merken met de test.' Ze knikte en stond ook op. 'Dan zie ik je zo,' glimlachte ze en liep naar de kast toe. Daar verwisselde ze haar lingerie voor een slaaphempje en ging toen weer in bed liggen. Ze deed een nachtlampje aan en las nog paar bladzijdes van haar boek.

Poseidon draaide de knop van het water open en genoot van de stralen die over zijn lichaam heen gleden. Hij zat de hele dag dan wel in het zwembad, dit water was puurder - dus fijner om je in te baden. Na tien minuten zette hij de douche dan toch uit, droogde hij zich af en liep hij terug naar de slaapkamer.

Toen Poseidon weer binnen kwam lopen, deed ze haar boek dicht en legde hem weg. Ook deed ze de lakens uitnodigend open en glimlachte naar hem. Ze verlangde nu alweer naar het warme gevoel van zijn lichaam tegen de hare. Dan viel ze in no time in slaap. 'Staat je leuk, enkel zo'n handdoek,' giechelde ze speels. Ze kroop naar de zijkant van het bed en drukte een kus op zijn lippen.

'Ik weet het, ik weet het.' lachte hij en door een boxer aan. Hij sliep altijd in een boxer, veel fijner dan zo'n dikke pyjama. Hij ging op de rand van het bed zitten en kuste zijn vrouw liefelijk. Hij sloeg het laken over hen heen en trok haar dichter naar zich toe. Zijn arm gleed om haar middel heen en hij kuste zacht haar schouder.

De plekken waar zijn huid de hare raakte, tintelde zachtjes en heerlijk. Ze trok zichzelf nog dichter tegen hem aan en kuste verlangend zijn lippen. De laatste tijd hadden ze niet veel tijd voor elkaar gehad, grotendeels omdat zij zich zo vervelend voelde, dus was deze sfeer en samen in bed heel fijn. Haar vingers gleden zachtjes over zijn rug en daarna over zijn borst. 'Zo vind ik je ook leuk hoor,' giechelde ze.

'Dan is het goed.' zei hij met een grijns en gleed met twee vingers over haar buik heen. 'Jij bent perfect.' murmelde hij in haar oor en drukte een kusje op haar oorschelp. Hij draaide zich op zijn zij en keek haar liefdevol aan.

Ze rolde plagerig met haar ogen bij zijn woorden en drukte een kus op zijn lippen. 'Moet je bedenken dat over paar maanden we nu ook zo in bed liggen, maar dan constant gestoord worden door ons klagende kindje?' Ze giechelde en kroop in zijn armen. 'En dan gaan we er omstebeurt aan en zijn we het nooit erover eens wie nu aan de beurt is.' Ze kuste weer zijn lippen. 'Gaan we morgen samen zwemmen?'

'Laten we dan nog maar genieten van onze rust nu.' zei hij met een flauwe grijns en trok haar naar zich toe. 'Natuurlijk gaan we morgen zwemmen, ik heb vrij, dus we kunnen doen wat we willen.' Het was heerlijk om eens vrij te zijn, ze zouden de auto pakken en net zo lang rijden tot ze een geschikt meer hadden gevonden om heerlijk in te zwemmen.

Ze nestelde ze zich tegen hem aan en legde haar hand op zijn borst. Langzaam sloot ze haar ogen en ademde rustig in en uit. 'Dat klinkt perfect,' zei ze zachtjes en keek hem weer aan, om te glimlachen. Ze draaide zich om, zodat ze met haar rug tegen zijn borst aan lag, en sloot zo weer haar ogen. Zijn handen legde ze op haar buik en zo viel ze al snel in een heerlijke slaap.

Percy voelde hoe de ademhaling van zijn vrouw steeds rustiger werd en kon na een tijdje merken dat ze in slaap was gevallen. Hijzelf daarentegen leek maar geen slaap te kunnen vatten. Hij had geen idee wat het was, maar hij lag er constant over na te denken: zou hun kindje hier moeten opgroeien en zou hij of zij überhaupt Olympus wel eens te zien krijgen?

Rhine werd wakker door het licht dat door de gordijnen scheen. Ze hief haar hoofd op en zag een wakkere Poseidon. 'Goedemorgen,' fluisterde ze en drukte een kus op zijn lippen. Een hand haalde ze slaperig over haar gezicht en ze legde haar hoofd op zijn borst neer. 'Hoe heb je geslapen? En oh, zometeen gaan we zwemmen!' herinnerde ze zich opeens weer enthousiast.

'Goedemorgen.' zei hij met een glimlach. 'Goed, ik heb goed geslapen.' loog hij en streek wat haren uit haar gezicht. 'En hoe heb jij geslapen?' vroeg hij zich oprecht nieuwsgierig af en knikte toen. 'We pakken de auto en rijden net zo lang door tot we een meer hebben gevonden, goed?'

'Helemaal goed,' fluisterde ze tegen zijn lippen en glimlachte naar hem. Daarna stond ze op en ging uit bed, om zich uit te rekken. 'Ik ben heerlijk geslapen!' zei ze vrolijk en keerde zich om naar de spiegel. Ze trok haar nachthemd een stuk omhoog en bekeek zo haar buik. Zacht streek ze met haar vingers eroverheen en zuchtte zachtjes. Het leek wel alsof ie elke dag groter werd.

Percy glimlachte toen hij zijn vrouw voor de spiegel zag staan, kijkend naar haar buik. Ook hij stond op en ging naast haar staan. Zacht kuste hij haar schouder, haalde wat haren uit haar nek en kuste deze vervolgens teder. Het maakte voor hem niet uit in welke gedaante ze zich bevond of hoe ze eruit zag, hij hield onvoorwaardelijk veel van haar.

Ze sloot haar ogen vol genot bij zijn liefkozingen en legde zijn handen op haar lichaam. Haar ademhaling werd iets zwaarder, enkel wist ze niet of dat door de sensuele sfeer kwam, of doordat ze zich weer niet zo lekker voelde, naarmate ze langer stond. Ze onderdrukte dat laatste gevoel en draaide zich naar hem om, om zacht en teder haar lippen op de zijne te drukken.

Percy voelde haar lichaam tegen het zijne aan en trok haar zachtjes dichter naar zich toe. Zijn hand streek door haar prachtige, zachte lange haren heen, terwijl hij haar zacht kuste. 'Ik hou van je, Amfitrite.' zei hij zacht tegen haar lippen aan en krulde de zijne op in een glimlach.

[NEW]
Rhine zat op de bank met een deken over zichzelf heen geslagen, terwijl haar handen lagen op haar zwangere buik, die in de laatste maanden enorm gegroeid was. Ze voelde haar kindje vaak schoppen en ze merkte ook hoe het reageerde op haar en Percy's stem. De dokter had ook verteld dat het niet lang meer zou duren voordat het geboren zou worden. Rhine keek er ook totaal niet tegen op: ze had gemerkt hoe zwaar zwanger zijn was. En ze wou gewoon heel graag haar kindje in haar armen hebben.

Het was zaterdag, dus Percy was de hele dag - met veel tegenzin - in het zwembad geweest. Normaal hield hij van zijn werk en vond hij het heerlijk om de kinderen les te geven, maar op dit moment wilde hij het liefste thuis zijn bij zijn vrouw. Zeker nu het kindje er bijna aankwam. Hij wilde de geboorte absoluut niet missen en eigenlijk wilde hij er gewoon zijn voor zijn vrouw. Als ze iets nodig had wilde hij haar helpen. Nu reed hij met de auto de oprijlaan op en opende de voordeur. 'Lieverd, ik ben er weer.'

Rhine keek opgelucht op toen ze haar mans stem hoorde en met veel moeite kwam ze overeind van de bank. Een beetje waggelend kwam ze naar hem toe lopen en drukte een kus op zijn lippen. 'Hé lieverd,' fluisterde ze en pakte zijn handen vast, om die op haar buik te leggen, 'je moet hem eens voelen schoppen nu hij je stem heeft gehoord.' Ze glimlachte en keek haar man aan.

Percy kuste haar teder en kreeg een gigantische glimlach op zijn gezicht toen hij het kindje voelde schoppen. 'We hebben nog steeds geen naam voor hem.' zei hij tegen haar en keek haar aan. 'Wordt het niet eens tijd dat we die gaan verzinnen?' vroeg hij aan haar en nam haar voorzichtig weer mee naar de bank, zodat ze kon gaan zitten.

Met wat hulp van Percy ging ze weer op de bank zitten en trok de deken over haar heen. Ook al liet ze het vaak niet zien, als het baby'tje trapte, deed dat best veel pijn. Elke dag was dan weer vermoeiend, want ze moest leven alsof ze uit twee personen bestond. 'Ik denk dat dat nu wel het goede moment is,' glimlachte ze en leunde tegen zijn borst aan, 'want wie weet wanneer deze kleine man bepaalt dat hij zijn ouders wil gaan zien. Ik heb zo'n gevoel alsof het snel gaat gebeuren.'

Percy glimlachte naar haar. 'Wie weet hebben we morgen wel een kindje in onze armen.' zei hij gelukzalig en deed zijn jas uit, om naar de keuken te lopen en twee koppen thee in te schenken voor hen. Toen deze klaar waren, liep hij naar de woonkamer en kroop hij naast haar op de bank en onder de deken. 'Misschien moeten we hem twee namen geven? Één Griekse naam, en een hedendaagse naam?' stelde hij voor. Hij heette hier tenslotte ook Percy.

'Wie weet,' glimlachte Rhine en nam dankbaar de kop thee aan. Voorzichtig dronk ze ervan, terwijl ze op lette dat ze de kop niet zou laten vallen. Elke keer als het kindje begon te schoppen, schrok ze er weer van. Ze keek haar man nieuwsgierig aan. 'Dat is een goed idee. Heb jij al een voorkeur? Ik dacht dat het misschien leuk was om hem te vernoemen naar een familielid.'

'En waar zat je aan te denken?' vroeg hij met een glimlach aan haar en legde voorzichtig een hand op haar buik. Met zijn andere hand pakte hij de kop thee en dronk er wat van. Hij had wel degelijk nagedacht over een naam, maar eigenlijk was hij veel nieuwsgieriger naar wat zij had verzonnen.

'Ik vind Oceanus een mooie naam,' zei ze dromerig. 'Enkel zou ik niet weten wat voor menselijke naam we hem dan kunnen geven. En een van mijn grootvaders heet Triton. Die naam vind ik ook mooi.' Ze had al snel haar kop thee op en richtte haar aandacht toen op Percy. Ze kroop op de bank en ging tegen zijn borst aan liggen, zodat ze comfortabeler lag en haar buik niet zo'n pijn deed. 'En wat vind jij een leuke naam?'